به دنبال انتشار مطلبی مورخ 22/7/91 از سوی خبرگزاری جمهوری اسلامی "ایرنا"با عنوان " یک چهارم کل درآمد نفتی کشور در حوزه کشاورزی در حال اتلاف است" روابط عمومی وزارت جهاد کشاورزی به این شبهات پاسخ داده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت متن جوابیه به شرح زیراست:
معاونت امور تولیدات دامی وزارت جهادکشاورزی با همکاری مراکز تحقیقاتی برای بهره‌گیری موثر و مفید از ضایعات کشاورزی، اعم از باغی، زراعی و دامی و همچنین پسماندهای صنایع تبدیلی و تکمیلی مرتبط به خصوص کشتارگاهها فعال می‌باشد. به نحوی که بااستفاده از نتایج تحقیقات وبا توجه به گرانی روزافزون و افزایش قیمت خوراک دام، (اعم از فرعی و اصلی) و محدودیت‌های وضع شده بر افزایش قیمت محصولات دامی در راستای صیانت از حقوق مصرف‌کننده، امری اجتناب ناپذیر بوده که البته ضمن توجه به اقتصادی شدن تولید، جلوگیری از گرانی و افزایش بی‌رویه قیمتها از ثمرات بهره‌گیری از ضایعات با اعمال روشهای بازیافت می‌باشد. این معاونت در راستای تولید پایدار و همچنین حفاظت از منافع بهره‌برداران توجه لازم را در این زمینه داشته که این خود یکی از عواملی است که لزوم توجه به بهره‌گیری از ضایعات را تقویت نموده، و علاوه بر آن در جهت کسب انرژی حرارتی نیز با انجام عملیات فراوری بر فضولات، به خصوص در بخش گاوداری‌های صنعتی توسط تولیدکنندگان در دست اجرا می‌باشد. ورمی کمپوست نیز از دیگر روشهای بازیافت مفید برای تقویت مبانی عوامل پرورش بوده که از لحاظ استحاله کود اولیه به کود ثانوی و ایجاد عوامل حاصلخیزی خاک و توسعه عوامل تغذیه‌ای می‌توان بر آن صحه گذارد. در ضمن استفاده دامهای سبک و سنگین از پس چر زراعی غلات، ضایعات کارخانجات غذایی که منشا ءاز مواد اولیه زراعی یا دامی دارند و همچنین زیر اشکوب باغات و ضایعات میوه‌های زیردرختی در چرخه تبدیل به گوشت و شیر قابل توجه است، که همه مبین ایجاد حرکتی در مسیر جلوگیری از اتلاف و هدر رفت پسماندهای کشاورزی و دامی برحسب ضروریات پیش آمده می‌باشد که به دلیل فقدان آمار متریک، به صورت کلان قابل اعلام می‌باشد.
اما لازم است بدانیم که هر یک از محصولات کشاورزی در قالب یک سیستم تولید و عرضه می‌گردد که شامل اجزای متعددی است. به عبارت دیگر از لحظه‌ای که تصمیم به تولید گرفته می‌شود تا لحظه‌ای که محصول به دست مصرف‌کننده برسد حدود 30 جزء وجود دارد که عملکرد نادرست هر یک از آنها می‌توانند منتج به بروز ضایعات در کل سیستم گردد. اجزای این سیستم و نقش آفرینی بی‌شماری که در هر یک از این اجزا ایفای نقش می‌کنند برای هر محصول متفاوت است این موضوع و نیز زنده بودن محصول کشاورزی پس از برداشت هم بر پیچیدگی این سیستم می‌افزاید. بنابراین مطالعه صورت گرفته برای اندازه‌گیری میزان ضایعات در یک جز از سیستم یک محصول خاص نه تنها قابل تعمیم به همان جزء در محصول دیگری نیست بلکه به سایر اجزای سیستم همان محصول نیز قابل تعمیم نخواهد بود.