به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت، علی ربیعی در مراسم رونمایی از کتاب «مشارکت سیاسی زنان» که در کتابخانه ملی برگزار شد، گفت: مسئله نقش و جایگاه زنان در جامعه، مسئله ای است که در تمام کشورها وجود داشته و هر یک از کشورها با نگاه متفاوتی آن را حل کرده اند. اما در ایران به دلیل ساختارهای فرهنگی خاصی که وجود دارد این مسله پیچیده تر شده است.
وی با اشاره به این که پیشنهاد مشخص من برای این موضوع «سیاستگذاری معطوف به زن یا جنسیت» است، افزود: پیش از این نیز در دورانی که در وزارت کار و امور اجتماعی مسئولیت داشتم سعی می کردم تا سیاستگذاری معطوف به زن را در اتخاذ سیاست های معطوف به مشارکت اجتماعی همچون اشتغالزایی دنبال کنم.
به گفته ربیعی، دهه 90 و دهه آینده 1400 به بعد برای ایران ، دهه بزرگ تحولات اجتماعی معطوف به زنان خواهد بود، چرا که در سال های 95 – 96 بالغ بر 56 درصد از مشاغل کشور را زنان به دست آوردند. نه تنها زنان از نظر کمی دراین دوره شغل بیشتری را به دست آوردند، مطالعات نشان می دهد که مشاغل با تخصص بالا را نیزدراختیار خود قرار دادند.

زنان سهم عمده اشتغال را خواهند داشت
به گفته سخنگوی دولت، ساختار اشتغالی کشور با توجه به این که از صنایع بزرگ و با دودکش های بزرگ مانند فولاد به سمت  مشاغل مبتنی بر فناوری اطلاعات و بخش خدمات حرکت می کنیم، این معنا را دارد که در آینده به طور قطع زنان سهم بیشتری از ساختار اشتغال کشور خواهند داشت.
وی با بیان این که این موضوع نظام درآمد خانوارها را نیز مبتنی بر زن خواهد کرد، اضافه کرد: این موضوع هرچند پدیده ای اقتصادی محسوب می شود، ولی باید از جنبه های اجتماعی و فرهنگی نیز مورد بررسی قرار گیرد.
ربیعی درادامه گفت: حدود دو هفته پیش در گزارشی که از سوی وزیر علوم از برگزاری کنکور ارایه شد، اعلام شد که نزدیک به 56 درصد از مشارکت کنندگان در کنکور اخیر را دختران و تنها 44 درصد را پسران تشکیل می دادند. این فاصله حدود 12 درصدی سهم جنسیتی در کنکورنشانه ای از تحولات دهه های آینده به همراه دارد.

سازمان های مردم نهاد، زن محور شده اند
سخنگوی دولت یادآورد شد: براساس تجربه ای که در سازمان های مردم نهاد داشتم نیز شاهد سهم بالای زنان بوده ام. خوشبختانه تعداد سازمان هایی که در سال 1392 به ثبت رسید پنج برابر کل سازمان های مردم نهادی بود که در گذشته به ثبت رسیده بود. این درحالی است که در بیشتر این سازمان ها زنان نقش اصلی را داشتند. این در حالی است که نهادهای خیرجمعی در ایران در گذشته به صورت عمده مبتنی بر بازار و مردان بود ولی اکنون زنان نسبت به مردان کنش اجتماعی بیشتری از خود نشان می دهند.

افزایش تعداد «زنان تنها»
دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهوری در ادامه با بیان این که مواردی که در بالا ذکر شد علامت هایی از تغییرات اجتماعی است که در دهه های آینده رخ می دهد، اظهارکرد: سبک زندگی باعث افزایش تعداد زنان تنها شده است به طوری که در 20 سال اینده با پدیده سالمندی و تنهایی زنان مواجه خواهیم بود که از تامین اجتماعی نیز برخوردار نیستند.
وی با طرح این پرسش که ایا برای سالمندی زنان در اینده برنامه ریزی کرده ایم؟ گفت: برهمین اساس در سیاستگذاری معطوف به زنان آینده نقش و جایگاه ویژه ای دارد که باید مد نظر قرار گیرد.

اعتدال در برابر افراط
ربیعی تاکید کرد: در این نوع سیاستگذاری نیازمند نگاه اعتدالی و فلسفه زندگی معتدل هستیم. اگر به سمت نظریه های افراطی فمنیستی برویم، درایم حوزه موفق نخواهیم بود.از سوی دیگر نادیده گرفتن زنان نیز راه به جایی نخواهد برد و دراین زمینه باید نگاه معتدلی میان فمنیست افراطی و نادیده گرفتن زنان داشته باشیم. دراین خصوص متاسفانه برخی برای حل مشکل «تن فروشی» و «خودفروشی» زنان راه هایی خشن ارایه می دهند که به هیچ عنوان مشکل را حل نمی کند.
سخنگوی دولت خاطرنشان کرد: اعتدال را نه به عنوان یک فلسفه سیاسی بلکه راهی برای زندگی معتدل باید انتخاب کنیم. گاه همچون ماهی درون آب ، تغییرات را نمی بینیم و این درحالی است که تحولات و تغییرات خود را بر ما تحویل می کند.
به گفته دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهوری درصورتی که به سیاستگذاری معطوف به زن نپردازیم همین تغییرات خود را برما تحمیل می کند و باعث نوعی عقبگرد در بهره بردای از فرصت های می شود. بنابراین زنان نیز باید از این نوع سیاستگذاری و نگاه استقبال کنند.

مسیر پیشرفت زنان
به اعتقاد دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهوری راه پیشرفت زنان ابتدا از پیشرفت سیاسی نمی گذرد، بلکه از طریق تقویت نهادهای مدنی، فرهنگی و غیرسیاسی می توان به آن رسید. پس از نهادهای مدنی باید به تغییر و تحولات فرهنگی توجه ویژه ای شود. درصورتی که تنها به سیاست و فرهنگ به عنوان دو بخش پیشرفت زنان در جامعه نگاه کنیم، در دستیابی به اهداف ناکام می مانیم.
ربیعی درپایان با نقل خاطره هایی از مادر و همسر خود گفت: با وجود این که مادر من سواد نداشت اما تفکر جهان وطنی را از او آموختم. او زمانی که دعا می کرد در ابتدا به تمام مردم کره زمین، سپس مسلمانان، شیعیان، مردم ایران و در نهایت محله جوادیه که در آن ساکن بودیم می رسید و در انتها فرزندان خود را دعا می کرد. همسرم نیز زمانی که با درد سرطان می جنگید، با خیرخواهی دنبال آرامش بود. رفتارهایی که نگاه من به زندگی را تغییر داد.