برخی تصور میکنند که بعد از مذاکرات استانبول همه مشکلات حل شده و طرف مقابل ما همه اقدامات لازم را برای به رسمیت شناخته شدن حقوق هستهای ایران انجام داده است که این تصور درستی نیست
هنوز 48 ساعت از برگزاری موفق اجلاس استانبول 2 نگذشته بود که جنگ روانی و تبلیغاتی غرب علیه کشورمان آغاز شد. عدهای نیز در داخل و در مصاحبه با رسانههای گوناگون به صورت کاملاً جدی از حذف تحریمهای اقتصادی غرب علیه کشورمان در اجلاس بغداد خبر میدادند. در کنار این اظهارنظرهای مسئولان داخلی، غربیها با یک عملیات فریب در ابتدا دم از احتمال لغو تحریمها زده و بلافاصله با یک چرخش آشکار مواضعشان در این خصوص عوض شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت، رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در گفتوگوی چند ساعته، ضمن تشریح عملیات روانی و تبلیغاتی غرب در فاصله بین مذاکرات استانبول 2 و بغداد، گره زدن مسائل اقتصادی کشور با موضوع پرونده هستهای و مذاکرات بغداد را یک فتنه دانست که از سوی رژیم صهیونیستی و غربی ها تدارک دیده شده است و در عین حال رسانه ها و سیاسیون کشور را به موضع گیری های سنجیده و دقیق در این خصوص دعوت کرد.
کمتر از یک هفته تا مذاکرات بغداد فاصله داریم و غرب و رسانههای وابسته به آن همچنان در حال انجام یک «عملیات روانی» گسترده پیش از آغاز مذاکرات هستند.
در روزهای اخیر متأسفانه دامنه این عملیات به رسانه های داخلی نیز رسید و به عنوان مثال یکی از روزنامه های اصلاح طلب در گفت و گوی تفصیلی با یکی از کارشناسان رسانه های ضد انقلاب تمام تلاش خود را کرد تا اینگونه وانمود کند که تحریم ها اثرات مخربی بر وضعیت اقتصادی کشور داشته و در صورتی که جمهوری اسلامی در مذاکرات بغداد با غرب به تفاهمی نرسد فشارها تشدید خواهد شد.روزنامه نزدیک به شهردار تهران نیز هفته گذشته در گفتوگوی تفصیلی با جنابعالی از تیتر «مذاکرات استانبول عملیات فریب نبود» استفاده کرد.
در این بین از سمت رسانههای منتقد دولت در خصوص نظر روزنامه درباره فضای ایجاد شده پس از مذاکرات «استانبول 2» یک خلط مبحث اتفاق افتاده و آن هم این که روزنامه در گزارش خود بههیچوجه اصل نشست استانبول را یک عملیات فریب ندانسته بود، بلکه در واقع به فضای سیاسی حاکم در داخل و خارج بعد از نشست استانبول اشاره کرده و تحلیلمان بهعنوان یک رسانه این بود که فضای ایجاد شده توسط غربیها بعد از نشست استانبول میتواند یک «عملیات فریب» باشد. برخی مقامات و رسانههای غربی دائماً اعلام میکردند نشست استانبول بسیار عالی و سازنده بوده و همچنین امکان توافقات بهتری در نشست بغداد از جمله لغو تحریمها وجود دارد. براساس اظهارات مثبت برخی مقامات و رسانههای غربی که بلافاصله نیز تغییر کرد، در داخل نیز بعضی مقامات سیاسی و رسانه ها دائماً بر این فضا دامن میزدند که نتیجه نشست بغداد لغو تحریمها خواهد بود. همانطور که مستحضر هستید فضای اقتصادی کشور در یک شرایط خاص قرار دارد و گره زدن این فضا با مذاکراتی که کاملاً وجه سیاسی دارد خطرناک است. این موضوع به عنوان یک نظر کارشناسی مطرح شد و حتی در روزنامه درباره آن بحث و بررسی صورت گرفت. اما همکاران رسانهای ما فضا را به سمتی بردند که نظر رسانه رسمی دولت در این خصوص احتمالاً با نظر وزارت خارجه و شورای عالی امنیت ملی تفـــاوت دارد. حال شما به عنوان سخنگـــوی وزارت خارجه بفرمائید آیا قبول دارید گرهخوردن فضـــای اقتصــادی جمهـــوری اسلامـی با مذاکـــراتی که کاملاً ماهیت سیاسی دارد به صلاح منافع ملی کشورمان در این شرایط حساس نیست یا خیر؟
در حال حاضر بحث فعالیتهای هستهای صلحآمیز کشورمان به بهانهای برای کشورهای غربی بویژه امریکاییها جهت فشار آوردن به ملت ایران تبدیل شده است تا بهزعم خودشان جلوی پیشرفت کشورمان را بگیرند و امکان دسترسی به دانش و فناوریهای روز، از جوانهای کشورمان گرفته شود. در همین راستا شاهد قطعنامههای غیر قانونی یا تحریمهای یکجانبهای علیه ایران در شورای امنیت بودیم. بالاخره برای برون رفت از بنبست ایجاد شده توسط غرب در مسیر دستیابی ایران به انرژی صلحآمیز هستهای، مذاکره کشورمان و کشورهای 1+5 تبدیل به یک رویه گردید. نشستهایی که در گذشته برگزار شد خیلی به نتایج مشخص نمیرسید و دلیل اصلی عدم موفقیت آن نشستها هم این بود که طرف مقابل ما بهجای اینکه به حقوق ملت ایران احترام بگذارد، دائماً از موضع فشار و تهدید با ما برخورد میکرد و برای مذاکرات پیش شرط میگذاشت و فکر میکرد که هرچقدر فشارها را سنگینتر کند در مذاکرات موفق خواهد شد اما آنها نمی دانستند که با این رفتار غلطشان مردم ما منسجمتر شده و عزمشان در این مسیر جدیتر میشود.
از اینجهت بود که بنده و برخی همکارانم اشاره کردیم که اجلاس «استانبول 2» در فضای بهتر برگزار شد. چرا که در این مذاکرات طرف مقابل سعی کرد پیششرط را کنار بگذارد و موضوعات را واقعی ببیند و معاهده NPT مبنای مذاکرات قرار بگیرد. اما در استانبول فقط در خصوص همین کلیات صحبت شد و تمام بحثهای محتوایی باید در اجلاس بغداد و احتمالاً در نشست های بعدی دنبال شود. همانطور که شما اشاره کردید بعد از اجلاس استانبول افراط و تفریطهایی در رابطه با این مذاکرات در بین بعضیها بهوجود آمد.
برخی تصور میکنند که بعد از مذاکرات استانبول همه مشکلات حل شده و طرف مقابل ما همه اقدامات لازم را برای به رسمیت شناخته شدن حقوق هستهای ایران انجام داده است یا در یک نگاه کاملاً بدبینانه، به هیچ وجه هیچ پیشرفتی صورت نگرفته است، این در صورتی است که ما نباید زود قضاوت بکنیم. واقعیت این است که یک حرکت تبلیغاتی در کشورهای مقابل ما شروع شد و بالاخره ممکن است بعضی تحت تأثیر این حرکت تبلیغاتی قرار بگیرند. در رسانههای غربی در ابتدا پیشبینیهای مثبتی در رابطه با مذاکرات صورت گرفت و این در حالی بود که مقامات رسمی آنها با ادبیات سختتری علیه ایران صحبت میکردند. اینها شگردهایی است که در دنیای غرب استفاده میشود.
پس شما عملیات روانی غرب بعد از مذاکرات «استانبول 2» را قبول دارید؟
حتماً طرف مقابل از همه ابزارهایش علیه ما استفاده میکند. ما اصل مقابله با حقوق هستهای ایران را و این که به بهانه فعالیتهای هستهای صلحآمیز، این همه فشار به ما میآورند را یک جریانی میدانیم که دنبال اهداف سیاسی خاص خودش است. کشورهای غربی و سیستمهای اطلاعاتی آنها بخوبی مطلع هستند که فعالیتهای هستهای ما جنبه نظامی ندارد و بارها در گزارشات خود این موضوع را اعلام کرده اند. امروز در واقع فعالیتهای هستهای کشورمان به ابزار فشاری از سوی غرب علیه جمهوری اسلامی تبدیل شده و آنها در این مسیر از صدور قطعنامههای مختلف و تحریمهای اقتصادی استفاده می کنند.
پس این اصل که آنها حتماً یک کار سازماندهی شده تبلیغاتی علیه کشورمان شروع کردهاند حتماً درست است و وجود دارد و ما باید با هوشیاری و تدبیر با آن برخورد کنیم.
نباید از برخی اظهار نظرهای غیر رسمی و مطالبی که در رسانهها و روزنامهها نوشته میشود خیلی تصور اشتباهی برایمان بهوجود بیاید که خبرهایی است. از طرف دیگر مقامات رسمی آنها ممکن است دو مرتبه همان حرفهای اشتباه گذشته را تکرار کنند که از آن سخنان هم نباید به این نتیجه برسیم که مذاکرات فایدهای ندارد. ما معتقدیم که باید صبر کرد. یعنی حالا که طرف مقابل ما مدعی است و بالاخره در یک چارچوبی با قصد همکاری برای حل و فصل مسائل و مشکلات آمادگی دارند، ما این اقدام را یک گام رو به جلو تلقی می کنیم و همه چیز بستگی دارد به نحوه برخورد آنها در مذاکرات بعدی. جلیلی اشاره داشتند که اگر 1+5 در محاسباتش اشتباهی داشته باشد، موفقیت اجلاسهای بعدی را زیر سؤال خواهد برد.
هنوز بحثهای محتوایی صورت نگرفته و فضاهای تبلیغاتی و رسانهای پیرامون اجلاس بغداد که در فاصله اجلاس قبلی و اجلاس بعدی به وجود آمده، میتواند با اهداف خاصی صورت بگیرد. ما به هیچ وجه نباید اجازه بدهیم که فضای ناشی از تبلیغات غرب روی وضعیت داخلی کشورمان اثر بگذارد. پیوند زدن فضای حاکم بر مذاکرات استانبول و بغداد با مسائل اقتصادی کشورمان، فتنهای است که کشورهای غربی دنبال میکنند. اینها میخواهند وانمود کنند که هر مسئلهای که در داخل کشور اتفاق میافتد، به خاطر تأثیرگذاری تصمیمات آنها بوده است. اگر یادتان باشد اواخر سال گذشته بحث اخلال در بازار سکه و ارز پیش آمد و خیلیها سعی کردند این موضوع را به قطعنامههای غرب و تحریم بانک مرکزی و نفت ایران نسبت دهند، در صورتی که تا زمان اجرای تحریمهای وضع شده توسط امریکا و اروپا 6 ماه فرصت باقی مانده بود و مشکلات بازار سکه و ارز به هیچ وجه ربطی به این موضوع نداشت. این در واقع یک جنگ روانی علیه ملت ایران بود.
ما باید به مردم بگوییم که تصمیمات کشورهای غربی و لبخند زدن و اخم کردن آنها نمیتواند تأثیری بر سیستم اقتصادی ایران بگذارد. اگر خدایی ناکرده جنگ تبلیغاتی آنها روی افکار عمومی مردم ما این تأثیر را بگذارد که فکر کنند با یک اظهارنظر مقامات غربی سیستم اقتصادی جمهوری اسلامی دچار اخلال می شود، بخشی از اهداف غربیها محقق شده است. مردم ما البته بسیار فهیم هستند و همه مسائل را درک میکنند و همه می دانند جنگ تمام عیاری که غربی ها با ما از ابتدای پیروزی انقلاب شروع کردند، تا به الان ادامه دارد و تنها شکل آن نرم شده و تغییر کرده است.
این در حالی است که دقیقاً برعکس آنچه غرب سعی می کند بر آن مانور تبلیغاتی دهد اتفاقاً ما مدعی ان.پی.تی هستیم.
ما مدعی هستیم که دو اصل مهم ان.پی.تی توسط کشورهای غربی رعایت نشده است و همین کشورهایی که سعی میکنند فشارها را علیه ملت ما رهبری کنند، اینها خودشان بیشترین تخلف را داشتهاند. آنها سلاحهای هستهای را انبار کرده و مردم دنیا را تهدید میکنند. آنها بودند که از بمب اتمی استفاده کرده و صدها هزار نفر را از بین بردند. در بحث عدم اشاعه سلاحهای هستهای آنها تخلف کرده و رژیم صهیونیستی را مسلح کردند. پس ما مدعی ان.پی.تی هستیم. ما سردمدار ایجاد یک جریان بینالمللی در مقابله با سلاحهای کشتارجمعی بویژه سلاحهای هستهای هستیم. در دولتهای نهم و دهم یک حرکت جمعی و یک موج بینالمللی ایجاد شد برای مقابله با سلاحهای هستهای. در همین زمینه اجلاسی در تهران برگزار شد و نمایندگان بیش از 60 کشور حضور پیدا کردند و شعار سلاح هستهای برای هیچ کس، انرژی هستهای برای همه توسط کشور ما به دیگران منتقل شد.
ما مدعی مقابله با تروریسم هستیم. ما بزرگترین قربانی تروریسم هستیم. ما اجلاس بینالمللی تشکیل دادیم که با پدیده شوم تروریسم به هر شکل آن مقابله بکنیم.
شما در میان صحبتهایتان به اظهارات غیرکارشناسانه برخی افراد در داخل کشور اشاره کردید. بالاخره همانطور که فرمودید، غربیها سر سازگاری با ما ندارند و ما مطمئن هستیم که از این مذاکرات هم اهداف خاص خودشان را دنبال میکنند. طبیعی است که آنها یک عملیات روانی را بعد از نشست استانبول 2 انجام دهند. اماآنچه باعث نگرانی شد، اظهارات برخی از اشخاص داخل کشور بود. از جمله برخی نمایندگان مجلس که اتفاقاً عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی بودند دائماً تأکید می کردند تحریمها در آستانه لغو شدن است یا خاطرم هست که یکی از نمایندگان شاخص اقتصادی مجلس در همان ایام در جمع کرمانیهای مقیم تهران گفته بود که دیگر باید آماده باشیم تا تحریمها لغو شود. انتظار این بود که بالاخره وزارت امور خارجه یا شورای امنیت ملی، افرادی که درون حاکمیت هستند از جمله نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی را نسبت به این موضوع هوشیار کرده و هشدارهای لازم را به آنها بدهد که فریب عملیات روانی غرب را نخورند. در این خصوص آیا اقدامی انجام شد؟
یک نکته را در اینجا باید توضیح بدهم، کشور ما واقعاً کشور آزادی است و مردم، اقشار مختلف و رسانههایمان آزادانه فعالیت میکنند، نظر میدهند و گزارش تهیه میکنند، این از ویژگیهای جمهوری اسلامی است. این حق رسانههاست که تحلیلهای مختلفی ارائه کرده و نظراتشان را بگویند. بالاخره یک بخشی از افکار عمومی را آنها شکل میدهند. این حق نمایندگان مجلس است که بتوانند نظر بدهند. قرار نیست در کشور ما همه یک جور حرف بزنند و اصلاً اگر قرار بود همهمان یک چیز را بگوییم و یک حرف را بزنیم، اسم آن دموکراسی و آزادی نبود و خیلی خاصیتی نداشت.
این نکتهای که شما میفرمایید، کاملاً صحیح است اما به شرطی که این اظهارنظرها مستقیماً با امنیت ملی کشور ارتباط نداشته باشد.
هیچ کس در کشور ما وجود ندارد که از تحریمهایی که علیه کشور اعمال میشود، خوشحال باشد.
همین طور است اما ما مدام بر این نکته تأکید داشتیم که تحریمها اثر مستقیمی بر زندگی مردم ندارد. اخیراً نیز آقای دکتر صالحی گفتند که تحریمها تأثیر مهمی نداشته است. بالاخره این شعار جمهوری اسلامی ایران در صحنه بینالمللی است و واقعیت نیز دارد.
ما اصل تحریمها را غیرقانونی، ناعادلانه و غیرمنطقی میدانیم. فقط به جرم اینکه ملت ما آن هم در یک چارچوب صلحآمیز و برای پیشرفت میخواهد از حقش بهرهمند شود، دارند یک اقدام ناعادلانهای را علیه کشور و ملت ما اعمال میکنند و متأسفانه در 33 سال گذشته این رفتار غیرانسانی علیه ملت ما انجام شده است. پس هیچکس در کشور ما این تحریمها را صحیح نمیداند و همه معتقدند که این تحریمها یک نوع رفتار خصمانه علیه ملت ایران تلقی میشود. اینکه باید تحریمها را لغو کرده و کنار بگذارند، نخستین نشانههای یک رویکرد جبرانکننده در قبال رفتارهای غلط گذشته است. اما اینکه این تحریمها روی مردم ما اثر دارد یا نه، باید بگویم که ما هیچوقت از هیچ تحریمی استقبال نکردیم. بالاخره تحریم ممکن است مشکلاتی را بهوجود بیاورد. ما از هیچ تحریمی استقبال نمیکنیم، ولی اگر فکر میکنند به خاطر تحریم دست از حقومان برمیداریم، حتماً اشتباه میکنند. ما حتماً تحریمها را به فرصت تبدیل میکنیم. در سایه همین فشارهایی که به کشور ما ایجاد کردند، ملت ما سرعت رشدش را افزایش داد. هر جایی دیدیم که به صورت غیرمنطقی میخواهند دسترسی ملت ما را به یک دانش محدود بکنند یا فشارهای اقتصادی را افزایش دهند، سعی کردیم تلاش بیشتری داشته باشیم که به آن دانش و علوم سریعتر دسترسی پیدا بکنیم. ملت ما در همین تحریمها فهمیدند که حتماً یک گوهر گرانبهایی دارند که دشمن اینقدر نسبت به آن مخالفت میکند، به همین دلیل مردم ما با عزم و اراده بیشتری روی اصولشان ایستادند و از نظام و ارزشها دفاع کردند.
اینکه تحریمها مستقیماً با وضعیت اقتصادی داخلی گره بخورد البته نقطه کلیدی است که در دستور کار جنگ روانی و جنگ تبلیغاتی غرب قرار دارد. غرب تلاش میکند که بگوید اگر من تصمیم گرفتم یک تحریمی را علیه ایران در دستور کار بگذارم، بلافاصله ملت ایران زانو میزنند و سیستم اقتصادی ایران به هم میریزد. این تصور غرب اشتباه است، ما در عمل ثابت میکنیم که اشتباه است و در عمل نیز ثابت کردیم که این تصور آنها اشتباه است. اگر کسی بخواهد به این مسئله دامن بزند و در افکار عمومی طوری تبلیغ کند که طرف مقابل فشارها را سنگین کرده و ملت ما را تحت فشار قرار میدهد تا در مردم ناامیدی و نارضایتی ایجاد بکند، معلوم است که آن شخص خواسته یا ناخواسته در جهتی حرکت میکند که هیچ کمکی به وضعیت کشور نمیکند، بلکه بیشتر نگرانیهایی که خواست طرف مقابل ما است را گسترش میدهد. ما وظیفه داریم که برای مردممان توضیح بدهیم که اولا این اقدامات تأثیر چندانی ندارد و ثانیاً ما یک کشور بزرگ و قدرتمند هستیم. ما از جمله کشورهایی در دنیا هستیم که بیشترین همسایگان را از طریق مرزهای آبی و خاکی داریم. ما با 15 کشور همسایگی داریم. همه اینها ظرفیتهای کشور ما را افزایش میدهد. ما در مهمترین محل تلاقی کریدورهای شمال و جنوب و شرق به غرب قرار گرفتیم. ما نقطه وصل کشورهای شمالی به کشورهای جنوبی هستیم و از مسیر دسترسی شرق و غرب با دیگر کشورها میتوانیم ظرفیتهای بسیار بالایی را برای ملتمان ایجاد کنیم. ما دارای یک ملت بااستعداد هستیم که تا به الان نشان دادند علیرغم محدودیتها و سختیها، پیشرفتهای چشمگیری داشتند. ما الان در صنعت هوا و فضا جزو برترینهای دنیا هستیم و شاهدیم چه کشورهایی علیرغم همه تسهیلات غربی که در اختیارشان قرار گرفته است، هنوز نتوانستهاند یک ماهواره به فضا ارسال بکنند. ملت ما در همین دوران سختی و تحریم این کار را انجام دادند. پس باید این را به مردم منتقل بکنیم. مردم ما بعضی وقتها بیشتر از برخی از افرادی که مسئولیت دارند در جریان مسائل هستند. اینطوری نیست که اگر غرب اخم بکند، مثلاً دچار نگرانی و آشفتگی شده و سیستم اقتصادیمان به هم بریزد یا اگر لبخند بزند، همه چیزمان روبهراه بشود. اما حتی موقعی که تصمیم گرفتند تحریم بانک مرکزی و نفت ما را در دستور کار بگذارند، همان موقع اعلام کردیم و گفتیم که خوب تا الان همیشه شما مردم ما را میترساندید و میگفتید که اگر بخواهیم خیلی به شما فشار بیاوریم نفت و بانک مرکزی را تحریم میکنیم، حالا که این تحریم ها را هم در دستور کار گذاشتید اگر به نتیجه نرسیدید که نمیرسید، بدانید که مردم ما دیگر روی هیچ حرف شما حسابی باز نمیکنند و دیگر چیزی ندارید که بخواهید با آن مردم را بترسانید. از طرف دیگر آنها فکر میکردند که چون اقتصاد ما در قدیم وابستگی شدیدی به نفت داشته اگر نفت ما را تحریم کنند، نظام سریع زانو میزند. در صورتی که اقدامات دولت نهم و دهم ضریب وابستگی بودجههای دولت به نفت را بشدت کاهش داد و این آسیبپذیری را از کشور ما دور کرد.
ما 3 اقدام بزرگ انجام دادیم که این 3 اقدام باعث شده دیگر اینگونه تحریمها اثر قابل توجهی روی رشد کشور ما نگذاشته و وابستگیهایمان به درآمدهای نفتی کاهش پیدا کند. نخستین مسئله این است که ما سعی کردیم بدنه دولت را کوچک کنیم. طی تصمیم جدیای که دولت ظرف سالهای اخیر داشت بدنه دولتی کوچک شد. بدنه دولت وقتی کوچک میشود، هزینهها کاهش مییابد. اقدام دومی که انجام شد، این بود که ما خصوصیسازی را به صورت جدی در دستور کارمان قرار دادیم. وقتی خصوصیسازی شکل میگیرد، شرکتهای خصوصی افزایش پیدا میکند و بار کارهایی که قبلا بر دوش دولت بود، بر دوش بخشهای خصوصی میافتد و نتیجهاش این است که آنها فعال شده، انگیزه سودآوری و درآمد پیدا میکنند و به خاطر درآمد بیشتر مالیات بیشتری میپردازند. پس محل درآمدی که دولت از ردیف مالیاتهای شرکتهای خصوصی برای خودش ایجاد میکند، میتواند جایگزین درآمدهای نفتی باشد که قبلاً وابستگی شدیدی به آن داشتیم. اقدام سومی که بسیار مؤثر بوده و تحسین جهانیان را برانگیخت، اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها بود. ما یک رقم بسیار قابل توجه از یارانههای دولتی را که از محل همین درآمدهای نفتی ایجاد میشد را به سمت محل هزینه واقعی هدایت میکنیم و این باعث میشود که شما اگر قبلاً بودجهتان وابستگی جدی به درآمد نفت داشت، الان دیگر هزینهاش را از آن محل تأمین نکند. طی سالهای گذشته بودجه کشور تا 80 درصد به درآمدهای نفتی وابسته بود که این میزان وابستگی به درآمدهای نفتی در بودجه سال 91 بشدت کاهش پیدا کرده و به 30 درصد رسیده است. اگر بودجه یک کشور کمتر از 30 درصد به درآمدهای نفتی وابستگی داشته باشد، این نشان میدهد که تحریمها اثری نداشته است. در مورد تحریمهای نفتی هم باید بگویم که اگر کشورهای اروپایی که تحریم نفتی ایران را در دستور کار خودشان گذاشتند، کاملاً این تحریمها را به مرحله اجرا دربیاورند یا ما تصمیم بگیریم که اصلاً هیچ نفتی را به اروپاییها نفروشیم، کلاً 18 درصد درآمدهای نفتی ما کاهش پیدا میکند. این در حالی است که اگر صادرات کمتری انجام بشود، قیمت نفت افزایش پیدا میکند و یک بخشی از این درآمد دوباره جبران میشود. از طرفی بودجه جمهوری اسلامی ایران امسال نزدیک به 50 میلیارد دلار بوده و این نشاندهنده قدرت اقتصادی کشور ماست.
نشست وین هفته گذشته و در آستانه نشست بغداد بین ایران و آژانس برگزار شد. البته دو طرف در خصوص رسانهای کردن نتایج نشست ظاهراً ملاحظاتی داشتند اما در مجموع به عنوان یک مقام آگاه در وزارت امور خارجه شرایط نشست وین و دو دور مذاکراتی که با مقامات و بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی داشتیم را چطور ارزیابی میکنید؟
نشست وین ادامه دو نشستی بود که در تهران بین مقامات سازمان انرژی اتمی کشورمان و کارشناسان فنی آژانس برگزار شد. دستور کار آن هم نوع همکاریهای بین ایران و آژانس، توسعه همکاریها و برطرف کردن سؤالات و ابهامات آنها بود تا ما هم بتوانیم فعالیتهایمان را توسعه بدهیم. این نشست کاملاً فنی و حقوقی بود. البته نتایج این اجلاس خود بهخود میتواند تأثیراتی بر مذاکرات ایران و 1+5 داشته باشد. اصولاً طرف اصلی ما در بحث هستهای، آژانس بینالمللی انرژی اتمی است و آن چیزی که میتواند همکاری ما با آژانس را پایدار و ما را از حقوقمان بهرهمند کند این است که ما در قالب همان چارچوبهای فنی و حقوقی بتوانیم تفاهمها را به شکل کامل آن ایجاد کنیم و بتوانیم مسیرمان را ادامه بدهیم.
بخشی از رسانههای داخلی و خارجی با اهداف خاص سیاسی درباره نتایج مذاکرات استانبول گزارشهایی منتشر میکنند مبنی بر اینکه ایران در خصوص درصد غنیسازی اورانیوم با غربیها بحثهایی داشته یا در مورد سایت فردو به نتایجی رسیدهاست. اصولاً مبنای این بحثها و طرح آنها را مبتنی بر واقعیت میدانید؟
اینها همهاش حدس و گمان افراد و نظرات شخصی آنهاست. در نشست بغداد درباره توافقات ایران و 1+5 بحث خواهد شد و این دور از مذاکرات تعیینکننده خواهد بود. اگر قرار بود که ما از قبل توافقهایی کرده باشیم و یا کسانی از نتیجه آن باخبر باشند، خوب اصلاً برای چه گفتوگو کنیم.
به عنوان آخرین سؤال مذاکرات بغداد را چگونه ارزیابی میکنید؟
اگر همان روحیهای که در استانبول شاهد بودیم همچنان حاکم باشد و طرفهای مذاکرهکننده با کشور ما به دنبال این باشند که واقعاً حقوق ملت ایران را محترم شمرده و در جهت رفع اقداماتی که به صورت غیرمنطقی و ناعادلانه علیه ملت ما انجام دادند، اقدام بکنند فکر میکنم این مذاکرات میتواند نتایج خیلی خوبی داشته باشد و هم حقوق ملت ما را تعیین و هم دغدغه طرف مقابل را برطرف نماید.
منبع: روزنامه ایران