معاون توسعه ورزش بانوان وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد: تاکنون 72 کرسی بینالمللی و جهانی توسط 61 زن در 28 رشته ورزشی کسب شده که از این تعداد 68 کرسی متعلق به هفت سال اخیر است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت به نقل از وزارت ورزش و جوانان،«مهین فرهادیزاد» گفت: یکی از دغدغههای مسئولان ورزش حفظ و ارتقا کرسیهای بینالمللی ورزش کشور و مهمتر از آن حضور، دیدار و تداوم ارتباطات و فعالیتها در بعد بینالمللی بارزترین ویژگی در کسب کرسی هاست.
وی ادامه داد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت زنان در حوزه ورزش به تدریج روند زو به رشد در پیش گرفت، تا جایی که علاوه بر کسب موفقیت در رویدادهای بینالمللی و جهانی و المپیکی، صاحب کرسی در مجامع بینالمللی شدند.
معاون وزیر ورزش و جوانان اظهار داشت: اکنون 61 زن ایرانی صاحب کرسی در مجامع بینالمللی ورزشی شدند که نخستین کرسی در سال 1997 توسط «فاطمه هاشمی» از فدراسیون بیماران خاص و پیوند اعضاء به عنوان عضوهیات مدیره انجمن بین المللی تالاسمی کسب شد.
فرهادی زاد گفت: در مجموع 72 کرسی توسط زنان توانمند در حوزه ورزش پس از انقلاب کسب شده است و بیشترین کرسیها به فدراسیون تکواندو با هشت کرسی اختصاص دارد که در سال های 2018 و 2019 کسب شده است.
وی فدراسیونهای جانبازان و معلولان، پزشکی ورزشی و همگانی را هم در زمره کسب بیشترین کرسی ها نام برد و گفت: فدراسیون جانبازان هفت کرسی و فدراسیونهای همگانی و پزشکی هرکدام 6 کرسی بین المللی در اختیار دارند.
معاون وزیر ورزش و جوانان اشاره کرد: بیشترین کرسیها در سال 2017 و در 12 رشته شامل پزشکی ورزشی، انجمنهای ورزشی، شطرنج، هندبال، کونگفو، اتومبیلرانی و موتورسواری، قایقرانی، اسکواش، همگانی، کشتی آلیش، تیرو کمان و جانبازان و معلولان کسب شده است.
فرهادیزاد گفت: فدراسیونهای قایقرانی، تنیسرویمیز، کبدی، ورزشهایرزمی، تیراندازی، اسکواش، بدمینتون، نجاتغریق، جانبازانومعلولان، همگانی ، کشتی، اسکی، پزشکی ورزشی، هندبال، فوتبال، انجمنهای ورزشی، شطرنج، کونگ فو، والیبال، موتورسواری و اتومبیلرانی، بیماران خاص، تکواندو، دانشگاهی، تیر و کمان، ووشو، سوارکاری و تنیس از سال های 1997 تاکنون در زمره صاحبان کرسیهای بینالمللی در ورزش زنان به شمار می روند.
وی اظهارداشت: حضور مقتدرانه میتوانند سهم حضور ورزش زنان مسلمان را دررویدادها و عرصههای بینالمللی افزایش دهد ضمن اینکه وزارت ورزش هم به دنبال تقویت روابط بین الملل و افزایش کمی و کیفی کرسی های جهانی، آسیایی و منطقهای است